گیاهان دارویی از جمله مواهب و سرمایه های ارزشمند و بالقوه کشورمان می باشد که توجه به آن می تواند جانشین مناسبی برای بخشی یا درصدی از درآمدهای نفتی و تولید ناخالص ملی باشد. وجود گونه های متنوع گیاهی با ارزش های صنعتی، دارویی و خوراکی که بعضی از آنها دارای نقش ارزنده ای در صادرات غیر نفتی می باشند و جاذبه های فراوانی در گستره جنگل ها و مراتع کشور پدید آورده است به همراه تنوع اقلیمی و سایر استعدادهای بالقوه کشور در زمینه گیاهان دارویی و صنایع مرتبط، و همچنین قابلیت ارزش افزوده بر فعالیت های تولیدی و صنعتی مرتبط با گیاهان دارویی، می تواند یکی از مهمترین دلایل توجه پژوهش بررسی عوامل تاثیرگذار بر بازاریابی گیاهان دارویی باشد. بازاریابی عملیاتی از تجارت است که جریان کالا یا خدمات را از تولیدکننده به مصرف کننده هدایت می کند. این عملیات در مورد محصولات کشاورزی شامل مراحلی چون نیازسنجی بازار و در صورت نیاز ترویج، ارائه مشاوره علمی و مالی، تضمین خرید، ذخیره سازی محصول، فرآوری و حمل و نقل است. بطوریکه تولیدکننده واقعی با درآمد بیشتر و مصرف کننده نهایی با قیمتی نازلتر با یکدیگر ارتباط پایدار برقرار نموده و سطح رفاه جامعه افزایش می یابد. روش به کار رفته در این تحقیق از نوع توصیفی است. بدین معنی که در روش توصیفی سعی شده است که بدون دخالت یا استنتاج ذهنی پژوهشگر، وضعیت فعلی اقتصاد، تجارت و صادرات گیاهان دارویی و موانع مشکلات موجود بررسی گردد. با توجه به قابلیت های بالقوه کالا (گیاهان دارویی) بر اساس استانداردهای مورد نظر بازار مصرف و بر اساس اصول علمی و با استفاده از اصول بازاریابی باید به طریقی عمل نمود که بتوان به بازاری مشخص و پایدار دست یافت و ضمن جلوگیری از خروج ارز جهت واردات انواع داروهای شیمیایی، درآمدهای ارزی کشور را ارتقاء بخشید.